บันทึก การเดินทาง Shangri-la,China >> 5-14/4/2014

[WEBMASTER(กอล์ฟฟี่)]

โอ้ยยย อยากได้พวงกุญแจ 

  เดี๋ยวมีกิจกรรมแจกแน่ครับ ขอบคุณที่สนใจคร้าบ

[WEBMASTER(กอล์ฟฟี่)]

เช้าวันใหม่ วันนี้ จุดมุ่งหมายของชาวเรา คือ ขี่จากหลินชาง ไปถึง สิบสองปันนา นะครับ กับระยะทาง ไม่มากไม่มาย 430 กิโลเมตร เป็นทางโค้งในเขา สลับกับวิ่งในเขาครับ ซึ่งจะใช้เวลาในการเดินทางมากกว่าทางตรง เหมือนในไทยนะครับ

เปิดมาที่ภาพหน้าโรงแรมที่พัก ก่อนเริ่มเดินทางครับ .. ทุกคนเซ็ตรถกันเอง และขี่มาจอดหน้าโรงแรม ตามเวลาที่เรานัดหมายกันเหมือนเช่นทุกวัน  คือ ตื่นหกโมง กินข้าวเจ็ดโมง และขี่ แปดโมง .. ใครมาจอดก่อน ก็เซ็ทรถกันไป ใครยังไม่มา ให้สันนิษฐานไว้ก่อนเลยว่าไปเข้าห้องน้ำครับ  (เพราะไม่อยากเข้าระหว่างทาง)




โรงแรมที่นี่ เนื่องจากช่วงเมษายน คนจะเที่ยวกันน้อยครับ ขอบอกว่า เงียบมาก ทั้งที่ข้างในก็หรูหรา สะดวกสบายดีนะครับ .. เหมือนกับหลาย ๆเมืองที่ผ่านมาครับ คือ เมืองที่เกิดใหม่ ดูแล้ว เหมือนมีตึก มากกว่าคนที่อยู่อาศัยในเมืองอีกครับ

http://image.ohozaa.com/i/66e/iM6fQG.jpg[/img]

สภาพล้อหลัง ของนกหวีด .. พ่นพาวเดอร์โค้ท สีน้ำตาลอ่อน



เลอะเทอะ แต่ภูมิใจที่เลอะครับ ท่องไว้ๆ 



เติมน้ำมันระหว่างทาง ..  ผมใช้บริการ น้ำมันเกรดออกเทน 93 ครับ ก็หนาแน่น ขี่ได้ไกลดีครับ ชอบจัง เติมเต็มถังที วิ่งได้ 400 กิโลเมตร ..  ของไทย ลองมาหลายถังแล้ว เติมเต็มถัง โซฮอล 95 วิ่งได้ 250 โล ก็ขึ้นเตือนละครับ





ที่ปั๊มนี้ เมียเจ้าของปั๊ม เป็นคนไทยครับ  เข้ามาพูดไทยกับเรา  ลูกสาว เป็นลูกครึ่งไทยจีนครับ แต่น้องยังเขินๆไม่ค่อยกล้าคุย  ดีใจครับ ที่เจอคนไทยด้วยกัน


จอดแวะพัก บนเขา ตามจุดชมวิวครับ  เนื่องจากเส้นทางไปเมืองสิบสองปันนา ต้องขึ้นเขาครับ เป็นเขาที่ถนน โค้งแคบมากๆๆ รถบรรทุก รถบัส ก็เยอะครับ เล่นเอาเหนื่อยกันทุกคน ต้องพักสักหน่อย



พี่ตุ๊บิดขี้เกียจ




งานนี้ ต้องขอขอบคุณผ้าเบรค N-SPORT By M Spec สำหรับชุดผ้าเบรคหน้าให้กับรถดูคาติทุกคันที่มาร่วมทริปนี้นะคร้าบ ผมเองก็ใช้ครับ ใส่ติดรถนกหวีดมาตะลุยจีนกันเลย  เทสเองแล้ว เบรคนิ่ม หยุดแน่นๆ รับรองครับ


มาถึงเมิือง สิบสองปันนา แล้วครับ  ภาษาจีนก้ออกเสียงคล้ายๆ คำว่าสิบสองปันนา นะครับนี่ ..  เมืองนี้ อย่างที่บอกครับ เหมือนอยู่เชียงใหม่ เชียงรายเลย  ผู้คนแต่งตัว คล้ายชาวไทยทางเหนือ ๆ มากๆครับ  สัญลักษณ์ของเมืองน่าจะเป็น นกยูง นะครับ เห็นมีเยอะเลย
และเป้นเมืองที่เจริญมากครับ เพราะทางการจีนส่งเสริมเรื่องการท่องเที่ยวครับ





เรามาทานอาหารกันที่ร้านนี้ครับ


มีโชว์วัฒนธรรม และร้องเพลง ด้วย




ส่วนอันนี้ นักร้องชาวจีน เค้าร้องเพลงลอยกระทงครับ .. นักท่องเที่ยว ลุงๆ ป้า ๆ ชาวไทย เลยขึ้นไปรำวง วันลอยกระทง  เขินแทนครับ ผมไม่กล้าขึ้น 555



เสร็จแล้ว ขอเดินเที่ยวเล่นในเมืองหน่อยครับ เพราะว่าที่นี่เค้าจัดประเพณีวันสงกรานต์เช่นกัน


แสง สี เสียง เต็มเมืองครับ สมเป็นเมืองท่องเที่ยวจริงๆ ต่อไป .. คงจะเป้นคู่แข่งเมืองเชียงใหม่ ในการดึงดูดนักท่องเที่ยว  โดยเฉพาะชาวจีนเอง ให้เที่ยวที่นี่แน่เลยครับ


เกมส์โยนบอลลงถัง  เหมือนง่ายนะครับ แต่ไม่รู้ก้นถัง ติดสปริงหรืออย่างไร ทำไม ใครโยนก็เด้งปุ๋ง ออกมากันหมด


วันที่ไป มีจัดงาน และจุดพลุด้วยครับ  ขอบอกว่า จุดพลุนานมากๆๆๆๆ เกือบครึ่งชั่วโมง ภาพที่ถ่ายมานั้น ถ่ายจากในห้องที่พักครับ .. นั่งดูพลุไป ก็เพลินๆ ดีครับ วิวดีมากๆ   อ้อ .. โรงแรมที่นี่ หน้าเทศกาล ราคาจะอัพขึ้นหลายเท่าครับ เหมือนโรงแรมที่เราพักก็เช่นกัน




ขอจบคืนที่สิบสองปันนา ด้วยภาพพลุสวยๆ ภาพนี้ครับ เป็นอันจบคืนวันอันประทับใจ ณ.เมืองเชียงรุ้ง สิบสองปันนา ประทับในความทรงจำ


[/color][/size]

[Collection]

 

[WEBMASTER(กอล์ฟฟี่)]

ตื่นขึ้นมาเช้าวันนี้ บอกตรงๆครับ รู้สึกสดใสกว่าทุกวัน เพราะทุกคนรู้ว่า คืนนี้ เราจะได้ไปนอนที่ประเทศไทยบ้านเกิดกันแล้ว

วันนี้ ระยะทางของเราคือ 410 กิโลเมตรครับ จากสิบสองปันนา  วิ่งเข้าประเทศลาว ผ่านเมือง หลวงน้ำทา และเข้าสู่ไทย ผ่านด่านเชียงของครับ 

ตัดภาพมา ที่ตอนผ่านด่านจีน จะเข้าสู่ลาวเลยนะครับ (ลืมถ่ายรูปช่วงเช้า)   ตอนขาออกจะง่ายกว่าตอนเข้ามาครับ ใช้เวลาไม่นานเท่าตอนมา


มีรถบรรทุก มากมาย ก็รอจะนำผลไม้จีนไปขายในไทยเช่นกัน


ปั๊มน้ำมันสุดท้ายในประเทศจีนครับ 


แว๊บ ..  ผ่านด่านจีน เข้ามาสู่ประเทศลาวแล้วคร้าบ 




การขี่ในลาวนั้น ก็วิ่งขวาเหมือนจีนครับ ทางที่ขี่ที่หลวงน้ำทานั้น เป็นทางในเขาครับ โค้งเยอะมาก  และที่สำคัญ มันเป็นช่วงเที่ยงๆ บ่าย ๆครับ ขอบอกว่า ง่วงมาก .. ง่วงสุดๆครับ ผมเอง เลยได้แต่ค่อยๆขี่ไป ออกจะฝืนขี่ด้วยครับ  แดดร้อนมาก จริง ๆ ยอมรับว่าขี่อันตรายมากครับ จะหลับตลอดทาง และขี่ช้ามาก ไม่รู้ผ่านมาได้งัย

จอดแวะถ่ายรูปกับหลักกิโลเมตรครับ แต่ดันตรงกับร้านค้าพอดี  เจ้าของร้านคง ตกใจ 555


ป้ายนี้ เค้าอ่านว่า เวียง พู คา   อีก 58 โล มังครับ


กลับด้านมาถ่ายอีกฝั่งบ้าง  เขียนว่า นาเตย อีก 32 กิโล ..    ภาษาลาวนี่  อักษร น.หนู เหมือน อักษร ม.ม้า บ้านเราเนอะครับ


ถนนโล่งสุดๆ  บิ๊กไบค์ขี่ผ่านที ชาวบ้าน ลูกเด็ก เล็กแดง ดีใจ โบกมือทักทายตลอดทางครับ




แต่แด๊น..  ภาพสุดท้าย ที่่ถ่ายสำหรับทริปนี้ .. คือ ภาพปั๊มน้ำมันที่เมืองเชียงของ ครับ เรากลับมาถึงไทยกันแล้ว




เป็นอันสิ้นสุดการเดินทาง การผจญภัย บนสองล้อ ผ่านเส้นทางแปลกใหม่มากมาย เปิดประสบการณ์ใหม่ ๆให้ชีวิตได้เรียนรู้จักโลกนี้ให้มากขึ้นเนอะครับ .. ทริปนี้ .. กับระยะทาง จากกทม.  ถึง กทม. รวมแล้ว 4800 กิโลเมตร ได้ครับ กับวันทั้งหมด 12 วัน  เพื่อนๆ หลายคน ทักทายผมหลังจากที่กลับจากทริปมา เหมือนๆ กันว่า ..  เดินทางเป็นไงบ้าง เหนื่อยไหม ..   

ก็ขอตอบว่า หลังจากที่ผ่านมันมาแล้ว ขอบอกเลยครับ ว่า มีหลายครั้งมาก ที่รู้สึกว่าเหนื่อย  .. บททดสอบพวกเราในการขี่ออกทริปครั้งนี้มีมากมาย .. ตั้งแต่วันแรกในไทย ยันไปถึงวันที่จะถึงแชงกรีล่า .. ทุกครั้ง จะคิดในหัวว่า นี่ตูมาทำอะไรที่นี่ .. และยิ่งรู้สึกท้อใจ ว่า ยังเหลือ ระยะทางให้ต้องขี่ กว่าจะถึงบ้าน อีกหลายพันกิโลเมตร .. จะซื้อตั๋วเครื่องบิน บินกลับเลยก็ไม่ได้ เพราะมีเจ้านกหวีดมาด้วย .. ในช่วงเวลาที่เหนื่อย และรู้สึกยากลำบากแบบนั้น ..    มีสิ่งหนึ่งครับ ที่เป็นแรงผลักดันให้เรายังขี่ต่อไป . นั่นคือ พลังใจ ครับ 

พลังใจ ของผม คือ ความรู้สึกที่ผมคิดว่า ผมจะต้องทำให้สำเร็จให้ได้ .. ผมไม่อยากแก่ตัวไปแล้วมานั่งย้อนคิดถึงอดีตแล้วรู้สึกเสียดายที่ไม่ได้ลงมือทำมัน  ผมถึงไปต่อครับ   ไปต่อทั้งที่เหนื่อยล้า   .. และพยามหาสิ่งรอบตัว บนท้องถนน มาเปลี่ยนทัศนะคติจากการที่อยากจะไปให้ถึงจุดหมาย กลายเป้น สนุกเพลิดเพลินกับสิ่งที่อยู่รอบ ๆ ตัวตอนนั้น ..   ต้องขอบคุณ บูลทูธ ในหมวกผมด้วยครับ ที่ทำให้ผมได้ฟังเพลงมากมาย จากโทรศัพท์ ทำให้คลายความง่วงนอน และความเบื่อจากการขี่นานๆ ได้ดีมาก  และตัวนกหวีดเอง กับรถมัลติสตราด้า ที่ท่านั่งเกือบหลังตรง  ทำให้ผมสามารถยืนขี่ได้เรื่อยๆครับ  มันสร้างความสนุกเล็ก ๆ และทำให้หายง่วงได้ดีเหลือเกิน

อีกสิ่งหนึ่งที่ผมได้รับจากการมาทริปครั้งนี้นอกเหนือจากได้ตามล่าฝันของตัวเองแล้ว .. นั่นก็คือ มิตรภาพครับ  มิตรภาพใหม่ๆ ที่รู้สึกแน่นแฟ้น และมีความสุขมาก กับเพื่อนร่วมทริปครับ  ต้องบอกก่อนว่าทริปนี้ ทุกคนไม่รู้จักกันมาก่อนนะครับ ผมเอง ก็รู้จักพี่อั้นบ้าง และพึ่งเจอพี่ตุ๊แค่ครั้งเดียวในทริปการกุศล ดังนั้นทุกคนจึงค่อนข้างเกร็ง เงียบขรึมในวันแรกๆครับ  .. แต่พอมาวันหลัง ๆที่เราสนิทกันแล้ว ทุกครั้งที่จอดแวะที่ต่าง ๆ เราต่างก็พูดคุยสนุกสนาน แซวกันและกัน และเมื่อกลับไทยจนถึงบ้านแล้ว มิตรภาพเหล่านี้ไม่ได้หายไป .. นี่คืออีกสิ่งนึงที่มีค่าและเงินหาซื้อไม่ได้ครับ

สิ่งที่ผมได้เรียนรู้กับการออกทริปในครั้งนี้ นอกเหนือจาก การไขว่คว้าความฝัน ขี่ไปถึงแชงกรีล่าแล้ว   นั่นก็คือ  .. การได้เรียนรู้เรื่องราวรอบตัวระหว่างเส้นทางที่เดินทางไป .. ได้รู้จักโลกมากขึ้น .. มันช่างเพลิดเพลิน และทำให้ทริปมีคุณค่ามากขึ้นเยอะเลยครับ  ..

ขอบคุณที่เพื่อนๆ หลายท่านติดตามอ่านบทความนี้มาถึงจุดนี้นะครับ
คุณคือส่วนนึงที่ทำให้ผมมีแรงจะเขียนบทความเหล่านี้ต่อไปครับ 

 

[Biere]

สุดยอดครับ ดีใจด้วยนะครับที่ฝันเป็นจริงแล้ว ดีใจกับทุก ๆ ท่านในขบวนเลยครับ


ขอบคุณคุณกอล์ฟที่มาถ่ายทอดเรื่องราวให้ทราบครับ อ่านไป เหมือนได้นั่งซ้อนไปด้วยเลย

[Papparappa]

ขอบคุณที่นำมาเล่าให้ฟังนะครับ
สักวันนึง จะไปซื้อพวงกุญแจด้วยตัวเองให้ได้
 

[hittramee]

พวกพี่กลับมา ผมก็เจอพวกพี่ๆอิอิ

ผมมารอลุ้นพวกกุญแจนะครับ. ตามทุกวันเลยคุ้มสุดๆครับที่รอคอย

พวกพี่สุดยอดจริงๆเอาใจผมไปเลย

[TU]

ขอบคุณมิตรภาพดีๆ ที่ได้รับจากเพื่อนๆร่วมทริปทุกคน รวมทั้งพี่ต้า(คนขับรถนำทาง )
พี่อั๋น(คนที่ดูแลและอำนวยความสะดวกให้พวกเราทุกอย่าง ) น้องตาล (ไกด์ชาวจีน )
ตลอดจนคนขับรถชาวจีน(ลืมถามชื่อ  )ที่ได้ดูแลพวกเราตลอดการเดินทาง
จนกลับถึงไทยโดยสวัสดิภาพ ขอบคุณทุกๆคนจริงๆครับ

ไว้เจอกันใหม่เมื่อชาติต้องการ   

[xe-pOr-ex]

สุดยอดมากๆเลยครับ ทุกคน

เป็นทริปที่สักวันผมต้องไปให้ได้

[I3ank DEZ]

ขอบคุณครับที่ แบ่งปันประสบการณ์     

[Newschoo99]

 
ชอบเรื่องราวมากคับอ่านแล้วเหมือนได้ไปด้วยเลยคับ

[ต้น_71 Bike]

  สุดยอดกันทุกคนเลยครับ นับถือๆ
และขอบคุณคุณกอล์ฟที่เอาประสบการณ์ดีๆมาแชร์พวกเราครับ

[WEBMASTER(กอล์ฟฟี่)]

  ขอบคุณทุกๆท่าน ที่ติดตาม และคอมเมนต์นะครับ หวังว่าจะได้รับประสบการณ์ต่าง ๆไปเหมือน ๆกับที่ผมได้นะครับ

ไว้ไปเที่ยวออกทริปกันนะครับ

[marnsura]

 

สุดยอดครับผม

[WEBMASTER(กอล์ฟฟี่)]

สุดยอดครับผม

ขอบคุณที่ติดตามครับ

[WEBMASTER(กอล์ฟฟี่)]

  พวงกุญแจ   ยังอยู่ที่ผมอยู่เลย  แจกยังไงดีน้า