เจอมากับตัวเลยครับเมื่อเช้าขับไป อุบล เจอด่านแรกแยกไฟแดงกันทรารมย์เลยครับเรียกมอเตอร์ทุกคัน ผมจอดถามผมว่า มาจากไหนครับ แล้วจะไปไหน ผมเลยผมบอกผมร้าน....เองครับพี่จะไปอุบลครับพี่เขาใจดีไม่ขอดูใบขับขี่ครับ แต่ถามเรื่องราคารถกับวิ่งมากี่ กม แล้วก็จากกันด้วยดีครับ
ขับมาอีก 10 กมเจอด่านที่ห้วยขยุง เรียกอีกครับ ไปไหนครับดับเครื่องด้วยครับ ตอนแรกมาท่านเดียวขอดูใบอนุญาติ ผมก็เอาไห้ดู ซื้อที่ใหนมาครับ ซื้อที่0 กทมครับ เดินรอบรถแล้วถามว่า ซื้อมาเท่าไรครับขอดูเอกสารซื้อขายผมก็จัดไห้ตามขอ แกก็ยืนอ่านรายละเอียด ดาวเท่าไรครับผ่อนเท่าไรครับถามๆๆๆ เสียงพี่ท่านข้างๆตะโกนมาแว่วๆ รถอินวอยหรอๆ ผมก็ เปล่าครับพี่รถทะเบียนครับก็จากกันด้วยดีอีกครั้ง คราวนี้มาเจอที่แยก ยโสธร ก็แนวๆเดียวกันครับ ขอดูใบขับขี่กับใบซื้อขาย ไม่เคยถามเรื่องไม่ติดแผ่นป้ายทะเบียนครับ
สิ่งที่ควรนำไปไช้น่ะครับสำหรับผมไม่มีเส้นไม่มีสายครับแต่ผมอาศัยถามตอบด้วยน้ำเสียงนุ่มนวลครับยิ้มทุกครั้งที่ตอบคำถามพี่ๆ แบบไม่หงุดหงิดทั้งที่จริงก็หงุดหงิดครับ แต่คิดอีกทีก็หน้าที่เขาครับ เราผิดหรือไม่ผิดก็ตอบแบบยิ้มแย้มครับเดี๋ยวพี่เขาก็เกรงใจเองครับแต่ถ้าตอบคำถามด้วยความไม่พอใจเป็นใครก็หมันครับคุณมีครบแต่ผมจะไห้คุณจอดตากแดดสักพัก แบบนี้ไม่ดีแน่ครับ ส่วนเรื่องรถใหม่ไม่ติดแผ่นป้ายอย่าคิดมากครับตอนเช้าๆคุณดูตามไฟแดงเลยครับ เพียบถ้าเอาจริงจับกันบานครับ ที่สำคัญคือใบอนุญาติ ไม่มีก็รีบทำครับทำแล้วก็เอาสิ่งที่เราเสียเวลาไปนั่งฟังมา 4 ชม มาใช้บนท้องถนนไห้ได้มากที่สุดแล้วกันครับ
สุดท้ายก็เลือกเอาครับว่าเราอยากไห้คนเขาเรียกเราว่าอะไรระหว่าง "เด็กแว้นนนนนน"กับ"ไบค์เกอร์"
ปล.ขออภัยถ้าพิมผิดในบางคำครับ เรียนมาน้อยแต่ใจรักครับ