http://www.pantip.com/cafe/ratchada/topic/V12501083/V12501083.htmlว
เหตุการณ์ระทึก 3 ครั้งใน 1 วัน
วันนี้ขับรถยนต์ไปต่างจังหวัดครับ เจอเรื่องตื่นเต้นแก้ง่วงบนท้องถนนเป็นระยะ จึงอยากเอามาเล่าให้ฟังเพื่อเตือนสติครับ
เหตุการณ์ที่ 1 - สิบล้อ
ขณะที่ผมกำลังขับรถไปเรื่อยๆ บนถนน 2 เลนสวนที่ต่างจังหวัด มีสิบล้อคันหนึ่งขวางหน้าอยู่ด้วยความเร็วประมาณ 70 กม./ชม. มองข้างหน้าแล้วไม่มีรถสวน มองหลังไม่มีรถตาม โอเคปลอดภัย ไปได้! จึงเร่งเครื่องจี้เข้าไปเตรียมเบี่ยงแซงขึ้นไป
แต่ทันใดนั้น!
มีเศษก้อนหินจำนวนมากร่วงลงมาจากรถสิบล้อ กระเด็นกระดอนกระจายทั้งบนพื้นและในอากาศ โอ้... ไม่อยากนึกภาพรถเก๋งคันน้อยๆ วิ่งฝ่าฝูงอุกกาบาตเลยจริงๆ ในเสี้ยววินาทีนั้นเองผมตัดสินใจหักพวงมาลัยออกขวาอย่างเร็วเพื่อหลบก้อนหินเหล่านั้นแบบฉิวเฉียด สมาชิกบนรถกรี๊ดลั่นเลยทีเดียว
เฮ้อ...
เหตุการณ์ที่ 2 - สิบล้อ (อีกแล้ว)
คราวนี้กำลังกลับเข้ากรุงเทพบนถนนเส้นเดิม มีรถวิ่งต่อแถวเป็นขบวน 4-5 คันด้วยความเร็ว 50-60 กม./ชม. ซึ่งแน่นอนว่านำโดยคุณพี่สิบล้อ รถผมอยู่คันหลังสุด ข้างหน้าเป็นรถกระบะ พอผมเห็นจังหวะคันหน้าเปิดไฟแซงผมก็เอาด้วย เปิดไฟเลี้ยวขวาแล้วจี้ตามขึ้นไปทันที แซงรวดเดียว 3-4 คัน ขณะที่กำลังจะแซงรถสิบล้อนั้นบังเอิญมีรถสวนมาพอดี กระบะคันหน้าจึงรีบตบเข้าซ้ายทันทีโดยปล่อยให้ผมจ๊ะเอ๋รถที่สวนมา
เฮ้ยยยย!
ผมรีบเบรคตัวโก่งแล้วหลบเข้าหลังรถสิบล้อทันที โชคดีที่มีช่องว่างหลังรถสิบล้อห่างพอสมควร จึงรอดไปอย่างหวุดหวิด และแน่นอนว่าสมาชิกในทีมกรี๊ดดังยิ่งกว่าเหตุการณ์แรกซะอีก (เหตุการณ์นี้ถือว่าประมาท ไม่ควรเอาเยี่ยงอย่างครับ)
เหตุการณ์ที่ 3 - เจ้าเหมียวอินโนเซนส์
ถึงตอนนี้หายซ่าแล้วครับ โดนคุณแฟนสวดยับตลอดทางเลย ก็รับกรรมไปตามระเบียบ และตอนนี้ก็มืดสนิทแล้วด้วย ผมยังคงขับอยู่บนถนนในต่างจังหวัด 2 เลนสวนที่มืดสนิทไม่มีแม้แต่ไฟจากบ้านคน 2 ข้างทางเต็มไปด้วยป่าและทางโค้ง แต่จำนวนรถที่วิ่งไปมาค่อนข้างเยอะผิดปกติ คงเป็นเพราะช่วงวันหยุดยาวล่ะมั้ง
ขณะที่กำลังออกจากโค้งๆ หนึ่ง พอเข้าทางตรงผมสังเกตเห็นอะไรบางอย่างตะคุ่มๆ บนเส้นแบ่งกลางถนน ทีแรกนึกว่าเป็นกล่องกระดาษรองเท้า แต่เมื่อเข้าใกล้ประมาณ 5 เมตรจึงเห็นได้ชัดว่ามันคือ
"ลูกแมว"
ซึ่งตัวเล็กมากๆ น่าจะเพิ่งเกิดได้ไม่นาน กำลังยืนขดอยู่กลางถนน 2 ตัว และมีอีก 1 ตัวทางขวามือกำลังข้ามถนนมาสมทบ ซึ่งขณะนั้นมีรถวิ่งสวนไปมาตลอดเวลา และความเร็วก็ไม่ใช่น้อย ราวๆ 80-90 กม./ชม. ผมเบี่ยงหลบออกตั้งแต่เนิ่นๆ จึงไม่มีอะไรให้สมาชิกกรี๊ดเล่น
หลังจากที่ขับผ่านไป ผมรู้สึกคาใจว่าทำไมลูกแมวไปอยู่ตรงนั้น? มันมาได้ยังไง? แล้วรถเยอะขนาดนั้นมันจะไม่โดนเหยียบเหรอ? ขณะที่ลังเลอยู่จึงหันไปมองหน้าแฟน เธอผมบอกให้กลับรถไปดูเดี๋ยวนั้นให้หายคาใจ
เราจึงกลับรถแล้วค่อยๆ ขับเลาะถนนไปเรื่อยๆ ยังจุดที่ลูกแมวพวกนั้นอยู่ ระหว่างนั้นก็มีรถวิ่งสวนมาไม่ขาดสาย ใจก็กลัวและกังวลไม่อยากเห็นภาพที่คุณก็รู้ว่าอะไร จนมาถึงจุดเกิดเหตุ... ให้ทาย?
"เจ้าเหมียวรอด!"
ลูกแมว 3 ตัวยังคงนั่งนิ่งบนเส้นแบ่งกลางถนนในอาการตัวเกร็งสั่นเป็นเจ้าเข้า ผมรีบจอดรถเปิดไฟฉุกเฉินแล้วเปิดประตูจะลงไปอุ้มเจ้าเหมียวขึ้นมา แต่ช้ากว่าแฟนผมที่ลงไปอุ้มขึ้นมาเรียบร้อย เฮ้อ... โชคดีๆ จริงนะไอ้เจ้าเหมียวน้อย
ผมเพิ่งสังเกตว่าตรงนั้นเป็นประตูหน้าทางเข้าวัดพอดี ไม่บอกต้องบอกก็พอจะเดาได้ว่าเจ้าเหมียวมาอยู่ตรงนี้ได้ยังไง ใช่ครับ มีคนเอามาปล่อยหน้าวัดนั่นเอง แต่มันคงวิ่งตามเจ้าของแล้วไปติดอยู่กลางถนน ผมจึงพาเจ้าเหมียวเข้าไปพึ่งใบบุญพระพุทธศาสนาซะเลย เพราะที่บ้านไม่สะดวกจะเลี้ยงแน่ๆ ก็นับว่าโชคดีไปนะเจ้าเหมียว
วันนี้รู้สึกโล่งอก และรู้สึกดีมากๆ ครับที่ได้ช่วย 3 ชีวิตน้อยๆ ไว้
...
วันหยุดยาวแบบนี้ขับขี่กันด้วยความระมัดระวังนะครับ ลดความเร็วลงอีกนิด ใช้เวลาชื่นชมสองข้างทางเพิ่มอีกหน่อย เที่ยวให้สนุกครับ ^^