หลังจากที่ ผมได้อ่านหนังสือ ซุปเปอร์ไบค์ ไทยแลน แล้วก็ เกิด กิเลส จากการรีวิว เส้น คลองโคลน หาดเจ้าสำราญ ชะอำ ในหนังสือ บอกกับตัวเองว่า เส้นนี้แหละ ต้องไปให้ได้ แล้วก็ได้เวลาเหมาะ เมื่อวันเสาที่ผ่านมา ได้นัดเพื่อน กัน มี ฮายา 3 คัน อาร์วัน 1 คัน เค7 1 คัน เค8 2 คัน นัดที่ ปั้ม ปตท วิภาวดี เมื่อถึงเวลานัด 07.00 น. ผมถึงที่หมาย ปั้มเงียบสนิท หยิบ ไอโฟนมามี กลุ้ป line เด้นเตือน ขึ้นมา เป็นการ แจ้งเตือนที่เลวร้าย ทุกคนยกเลิก การเดินทางทั้งหมด เหลือ ผม กับ ฮายาอีก 1 คัน จากความตั้งใจ 2 คันกูก็จะไปให้ได้ จึง ออกเดินทาง กันเวลา 7.45 หลัง จาก เข้าห้องน้ำ หาอาหารเช้าเรียบร้อย
เส้นทางผมออกจาก ปตทวิภา วิ่งไป ทางลานพระรูป ขึ้น บรม ลง ตลิ่งชัน ออก กาญจนา วิ่งทะลุไป พระราม2 ช่วงนี้ รถ หนาแน่น ยิ่งช่วงพระราม 2 ต้นๆ รถติดมาก อยากจะโดน ลงจากรถแล้วจอดทิ้งไว้ วิ่งไปแทน เจอ รถชนกัน 5 ชุด ซ้ายทีขวาที พอหลุดช่วง มหาชัยไปได้เริ่ม คล่องตัว วิ่งได้ยาวๆๆ จนกระทั้ง จุดแวะแรกของเรา
ปตท คลองโคลน ก่อนทางเรียบเข้าคลองโคลน แวะเติมน้ำมันให้พร้อม เพราะเข้าไปแล้ว ไม่มีปั้มอีก
จอดได้สักเด๋ว ก็ออกเดินทาง เข้าคลองโคลน ปุ้ป ก็เจอโค้งให้ เข้าเล่น โค้ง มีตั้งแต่ 60 องศา ถึง 120 องศา
นี้คือป้ายเตือน ให้เราเตรียมตัวให้พร้อม ตลอดช่วงเส้นทาง ในช่วงแรก ถนนดีมาก เป็นลาดยาว มะตอย มีฝุ่น ตามขอบทางนิดหน่อย รถน้อยมาก วิ่งสบาย
โค้ง มองเห็น สุดทางโค้งให้เรากะความเรวได้ สะดวก ผ่านมากสักแปป ก็เจอป้าย
ป้ายนี้แหละ เขียนว่าโครงข่ายถนนเลียบชายฝั่ง สังเกตุ ที่การ ถ่ายภาพ ของ โอ้ต(ฮายาดำ) ว่าภาพที่ออกมาจะเป็นเช่นไร ดูภาพต่อไปเลยครับ
มันบอกว่าเป็นภาพที่สวยมาก (กูอยากจะบอกว่า เห็นแต่ ตูดมดรถมึง)
บรรยากาศ 2 ข้างทางเป็นนาเกลือ สะส่วนใหญ่ ขาไปไม่ได้เก็บภาพนาเกลือให้ชมเพราะมัวแต่ สนุกกับ โค้ง จนกระทั้ง เจอ โค้งขวา 160 องศง เห็นจะได้ ถนน เอียง รับมุมการแบนของรถพอดี แล้ว พรวด ขึ้น สะพาน ใหญ่ ข้ามปากอ่าว โอ้ว เกือบไปแล้ว
วิว บนสะพานสวยมากจน ต้องเบรก ตัวโก่งให้ โอ้ต ไป ยืนดักรถที่จะขึ้นสะพาน เพื่อ ถ่ายรูปกันไปเลย
ขอแบบมีนายแบบสะหน่อย
พอลงสะพานมา สักหน่อยเจอ ช่วง ซ่อมถนน เป็นลักษณะ ลาดยาง มี การปะ ด้วย ดิน อยู่บ้าง ระยะทางตรงนี้น่าจะไม่เกิน 10 กิโล แต่ก็ใช้ความเรวได้ไม่มาก เพราะเจอ ช่วง สะพานคอหัก แล้ว ปะผุถนน อีก
พอหมดช่วง ถนนพังก็ กลับมา คืนชีวิตดังเดิม ช่วงนี้ โค้ง ลึกๆ น้อยลง เหลือ แต่ มุม น้อยๆ ใช้ความเรว สูงได้ มีทางตรงยาวๆ แต่ ตรอกซอกซอยเยอะ ต้องรถวัง คน หมา มอไซให้ดี ช่วงนี้ไม่ไดแวะเลย ขี่มันจัด เผลอแปป เดียว ถึง ชะอำแล้วรึนิ หิวก็หิว แต่ขอ ถ่ายรูปก่อนน้ะ
เสร็จแล้วเราก็ถอย รถขึ้นจอดบน จุดจอดรถ เลียบหาด
ผู้คนแถวนั้นก็ให้ความสนใจระดับนึง อันเนื่องมาจาก กูนั่งกัน สงบๆ มึงเอา เทอมิ ฟู กะโยชิ มา สร้างความรำคาญให้ทำไม
แล้วเรา สอง โอ้ต ฮายา และ หางปลา โคเซ่ ก็ เข้าไปเช่าเตียงผ้าใบ คนละตัว
เสร็จสรรพ หาของกิน เรียบร้อย หนังท้องตึงหนังตาก็คล้อยตามเวลายามบ่าย
ใจนึงก็ห่วงกัวจะมีใคร เดินมาหยิบหมวกเราไประหว่างเราหลับ
แต่ไม่ทันได้ คิดทางหางแก้ไข ความมืดก็ยางกาย เข้ากลืนกลินแสงอาทิด ไปหมดแล้ว ผ่านไปสัก 1 ชม กว่าๆ หลังจาก ได้แรง คืนมา
นายหางปลาโคเซ่ จึงหันมาถามโอ้ตฮายา ว่า เรามาทะเลกันแล้วจะมีใครเชื่อไหม ว่าเรามาทะเล ไปถ่ายรูป ในทะเล กัน ว่าแล้ว นายหางปลาและ โอ้ตก็ เดินหยิบหมวกกันน็อค ลง ทะเล เหมือนคนบ้า ยังไงไม่รู้ รู้แต่ บรรดา เตียงผ้าใบใกล้ เคียงทุกเตียงหันมามองทางเรา แต่เรื่องอะไรเราต้องอาย เจอกันวันนี้ พรุ้งนี้ก็ไม่รู้จักกัน
ได้รูปนี้ออกมา
จากนั้นเราก็รีบออกจาก จุดนั้นให้เรวที่สุด เพราะ เริ่ม สังเกตเห็น รอยยิ้มบนมุมปาก ของ คนริมหาดแห่งนี้
ขากลับ ตัดสินใจไปเที่ยว สวนสนุกเปิดใหม่ ชื่อ ซานโตรินิ ผมไปถึงเวลาประมาณ 15.00 น. อากาศ ร้อน เต็มที่ เห็นเป็น ปราสาท ขาวๆ และ ชิงช้า สวรรค์ขนาดใหญ่ จึงแวะเลี้ยวเข้าไป ผ่านด้านหน้า เห็นมุมถ่ายรูปแต่กะว่าจะวนไปจอดด้านหลัง แล้ว เดิน ถ่ายรูปก่อน พอวนไปที่ลานจอดรถ เข้า จัดลานจอดมอไซ ไว้โคด ไกล และ อากาศที่ร้อน จัด จึง คุยกันว่าไปถ่ายรูปข้างหน้าแล้วกลับกันเลยดีกว่า ยังคุยไม่ทัน จบ ยาม คนนึงเดินเข้ามาบอกว่า ไปจอดที่จอดรถมอไซ ตรงนู้นเลย ตรงนี้เป็นทาง เดิน กับรถวิ่ง
โห่ อารมขึ้นครับ ผมจอดคุยกัน ขาตั้งยังไม่เอาลงเลย เครื่องยังดังอยู่เลย จึงหันมองหน้ากัน แล้ววนมาด้านหน้าอีกที่ ด้านหน้าเป็น ถนน 2 เลนวิ่งสวนกัน เห็นดังนั้นจึงจอดรถอยู่หน้า ป้าย ชื่อ ซานโตรินิ ฉากหลังเป็น ป้าย มีน้ำตกไหลผ่านป้าย และมี ชิงช้าสวรรค์ขนาดใหญ่ ตังตระหง่านอยู่ จึงได้ จอดรถ และ ดับเครื่อง เห็นรถว่าง ก็ลงจากรถ แล้วทันใดนั้นเอง มียามอีกคน วิ่งมา แต่ไกล บอก ไปจอดด้านหลังตรงนี้รถวิ่ง (คิดในใจ แมร่ง รถไม่มีเข้ามาสักคัน ถึงรถวิ่งก็ วิ่งหลบได้ แหละ) ผมจึงกล่าวไปว่า ผมของถ่ายรูปแปปนึง แต่ ไม่เกิน 5 นาทีเลย รถก็ไม่มี ยามท่านนั้นบอกว่าไม่ได้
ตรงนี้เป็น ถนนไม่ใช้ที่ จอดรถถ่ายรูป 
ผม ถึงกลับ ฉุนขาด จึงตะโกนด่ากลับไปว่า ก็ได้ครับงั้นผมกลับ แล้วยามก็ทำท่า บ่น พึมพรำ ผมไม่รู้ว่า ยามเค้าจะรู้ไหมว่า การที่ผมจอดรถถ่ายรูปมาอัพ แล้วจะได้มี เพื่อนๆ ท่านอื่น เข้าไปแวะเวียน เที่ยว กับ การที่ยามท่านนั่้นทำท่าง ทางแบบนี้ใส่ผม จะเป็นอย่างไร ผมไม่รู้ว่าจะว่าใครเพราะ ยามคงทำหน้าที่ตามรับสั่ง แต่ ควรจะ คิดสักนิด แค่ 5 นาทีไม่ทำให้รถ ติด เท่าไหร่หลอก ในขณะนั้นก็ไม่มี รถ วิ่งเข้ามาสักคัน
ผ่านเรื่องระบายไปดีกว่า หลังจากนั้นก็ขับ ออกมาโดยไม่มี รูปของ ที่ซานโตรินิ สัก รูปเดียว ออกมานิดนึงก็แวะข้างทาง คุยกัน หารือ บอกว่า กลับไปเล่น โค้งกันอีกรอบดีกว่า ว่าแล้วก็ วิ่ง ไปเข้าตรง หาดเจ้าสำราญ มาออก คลอง โคลน เก็บภาพมาอีกนิดหน่อย
ถ่ายให้เห็น วิว ลานเกลือ
อันนี้อยากมี รูปคู่ จึงตั้งกล้อง
แล้วก็ได้ ภาพนี้มา
อันนี้ลานเกลือ ซึง ชาวบ้านกะลัง ลงแรงแข็งขันช่วยกัน ทำมาหากิน
ขากลับ ขับช้าๆ พาชมวิว ได้ จุดชมวิว มา 1 ที่
เมื่อออก จาก เส้นคลองโคลน แล้วก็วิ่ง ย้อนมา ที่ ปตท ปั้มเดิม เจอ เพื่อนเรา ใน มอนสเตอร์คลับ อีก 1 ท่านเป็นใครดูเอาเอง ครับ
(ปล. เจ้าตัวช่วย มา ตอบด้วยน้ะคับ)
สอบถาม ได้ความว่า มาคนเดียว แล้วก็จะไปคนเดียว แต่ จะค้างคนเดียวหรือไม่ ก็อีกเรื่องไม่ได้ ถามต่อ
หลังจากจอดคุยกันสักพัก ก็ แยกย้าย กัน ผมมุ่งหน้าเข้ากทม 795 ก็ เข้าไป สนุกสนาน ในคลองโคลนกัน ไป
เป็นอันจบทริป แรก หลังจาก ที่ คว่ำ กระดูเท้าแตก ไป เมื่อ 7 เดือนที่แล้ว กลับมาเหนื่อย มาก ไม่มีแรงทำอะไร เลยได้ แต่นอน สลบ ไปเป็นวัน
ฝากรูป ที่ริมหาดอีกสัก 2 รูปครับ ก่อน ลา
ทริปเล็กของรถใหญ่ กลับ Oat Haya & Hangpla Corse เป็นอันจบแต่เพียงเท่านี้ ครับ
หัวข้อ: ทริปเล็กๆ ของรถคันใหญ่ กทม ชะอำ เส้นคลองโคลน (อ่าน 13202 ครั้ง)
